به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی و پایش آثار اقتصادی کرونا(کرونومی)، براساس گزارشی معاونت پژوهشی موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی تدوین وتظیم کرده است، مطالعه جدید تیم رایز در کشور پاکستان نشان می‌دهد که کودکان در این کشور به‌طور ویژه‌ای آسیب‌پذیر هستند، چراکه نظام‌های آموزشی این کشور پیشاپیش بسیار ناکارآمد بوده است. این مقاله هم‌چنین نشان می‌دهد که جدی‌ترین آسیب‌هایی که یادگیری درازمدت کودکان از این تعطیلی‌ها می‌بیند، با بازگشایی مدارس هم از بین نمی‌رود. اگر کودکان دجار عقب‌افتادگی آموزشی شدیدی شده باشند، ممکن است بعد از بازگشت به مدرسه این عقب‌ماندگی هیچ‌وقت جبران نشود. این مطالعه که در مورد اثرات زلزلۀ سال 2005 پاکستان بر روی آموزش است، برای اثر آموزشی دوران کرونا نیز قابل تعمیم بوده و نکات مهم آن برای این دوران نیز قابل استفاده است.
محققان با بررسی سطح آموزشی کودکان چهار سال پس از زلزلۀ پاکستان به ارزیابی تأثیرات این فاجعه بر یادگیری کودکان و سایر مؤلفه‌های سرمایۀ انسانی پرداخته‌اند. زلزلۀ سال 2005 میلادی که شدت آن حدود 6٫7 ریشتر بوده است موجب شده بود که مدارس در مناطق آسیب‌دیده برای 14 هفته تعطیل باشند.
نتایج این مقاله شواهد تازه‌ای در تأیید این فرضیه ارائه می‌دهد که وقفه‌های ایجادشده در اثر بروز فجایع می‌تواند تأثیری مهلک بر انباشت سرمایۀ انسانی داشته باشد. هم‌چنین یافته‌های مقاله نشان می‌دهد که فجایع می‌تواند آثاری دیرپا بر روی کودکان بگذارد، حتی زمانی‌که مداخلات دولت کمبودهای خانوار دراثر این شوک را جبران کند و بازیابی سریع اقتصادی را تسهیل کند. چهار سال پس از زلزله، با آنکه ثبت‌نام در مدرسه به میزان قبلی‌اش بازگشته، زیرساخت‌ها مجدداً بازسازی شده‌اند، درآمد خانوار به میزان قبلی‌اش بازگشته و میزان دریافت خدمات درمانی بزرگسالان به سطوح پیش از زلزله بازگشته است اما کودکان همچنان از اثرات تعطیلی مدارس رنج می‌برند. نمرۀ امتحانات کودکان در مناطق آسیب‌دیده آن‌ها را 1٫5 تا 2 سال عقب‌تر از کودکان مناطق آسیب‌ندیده قرار می‌دهد. این عقب‌ماندگی در میزان یادگیری می‌تواند سبب کاهش 15 درصدی درآمد این کودکان در اوایل بزرگ‌سالی‌شان شود.
ازدست‌‌رفتن سرمایۀ انسانی ممکن است با بازگشت کودکان به تحصیل هم همچنان ادامه یابد. زیرا اینبار کودکان با مشکل جدیدی روبرو می‌شوند و آن نرسیدن به برنامه آموزشی است که در مدارس همگام با دیگر مناطق کشور در حال جلورفتن است. پژوهشگران نشان داده‌اند که تعطیلی مدارس تنها 10 درصد اختلاف در نمرات دانش‌آموزان را توضیح می‌دهد. زیان‌های بیش‌ترْ موقع بازگشت کودکان به مدارس بروز می‌کردند. علت این مسئله احتمالاً این است که کودکان طی دورۀ تعطیلی از برنامۀ عادی درسی عقب می‌مانند و با بازگشت به مدرسه نمی‌توانند خود را به برنامۀ درسی برسانند. یافته‌های پژوهشی رایز در هند نیز این موضوع را تأیید می‌کند. درصورتی‌که کودکان در مدرسه عقب بمانند، نمی‌تواند به‌دلیل برنامۀ درسی بسیار جاه‌طلبانۀ نظام آموزشی، عقب‌ماندگی‌شان را جبران کنند. بنابراین درصورتی‌که کاری برای پیش‌گیری از عقب‌ماندگی کودکان موقع بازگشت به مدرسه انجام نشود، این بحران باعث تشدید نابرابری‌ها خواهد شد.
بسیاری از مفسران اشاره کرده‌اند که پاندمی کرونا نابرابری‌ها را تشدید خواهد کرد. یافته‌های حاصل از پیامدهای زلزله نشان می‌دهد که تعطیلی درازمدت مدارس می‌تواند شکاف تحصیلی بین‌نسلی را افزایش دهد. زیرا پژوهشگران یافته‌اند که بعد از زلزله فرزندان مادران تحصیل‌کرده قادر بودند خود را به هم‌سالانشان در مناطق آسیب‌ندیده برسانند.
ازدست‌روی یادگیری که در سال‌های پس از زلزله در پاکستان مشاهده شده بود، نشان می‌دهد که سنجش کودکان موقع بازگشت‌شان به مدرسه و آموزش آن‌ها از سطحی که دارند، برای کاهش اثرات درازمدت تعطیلی مدارس حیاتی است. اثرگذاری رویکردهایی مثل این که اغلب «تدریس متناسب با سطح» نامیده می‌شود به‌خوبی شناخته‌شده است. نظام‌های آموزشی موقع بازگشایی باید چنین رویکردهایی را تشویق کنند و تمرکزشان بر کمک به کودکان در جبران عقب‌ماندگی‌شان و تثبیت مهارت‌های اولیه‌شان باشد.
نسخه کامل این گزارش در زیر قابل دریافت است.
بیشتر بخوانید